Festiwal Warszawa Singera

Isaac Bashevis Singer, Fred R. Conrad/The New York Times http://www.nytimes.com/2006/12/24/books/review/Max.t.html?_r=0

Upały zelżały, ale nie było mi źle, choć w pracy od rana do wieczora, właściwie w pisaniu, a w końcu ile słonecznych i upalnych dni mamy w ciągu roku? Na kilka dni wpadła do Warszawy moja siostra i przy tej okazji też zrobiłem sobie wakacje i było dużo wspólnych wyjść, wielogodzinne spacery, moczenie nóg w zimnym choć płytkim Świdrze, Otwock, obiad nad jeziorem, wieczorne bulwary nad Wisłą, słowem krótkie choć intensywne wakacje, po których od razu wpadłem w wir w pracy. – Stos kartek “Krafftówny w Krainie Czarów” rośnie. Stos lektur też, bo przygotowuję się do spotkań, jakie będę prowadził na Festiwalu Warszawa Singera, który za kilka dni zaczyna się w Warszawie (choć już zaczął się w innych miastach związanych z Bashevisem Singerem).

Z roku na rok festiwal staje się rozleglejszy, bogatszy, barwniejszy. Jego autorka, Gołda Tencer spowodowała, że w ostatnim tygodniu sierpnia żyje nim właściwie cała Warszawa, bo w tym roku doszły nowe miejsca, np.  Plac Defilad. To chyba jeden z największych, jeśli nie największy festiwal kultury, wielkie święto miasta i jestem szczęśliwy, że mogę w nim uczestniczyć, współredagując jego literacki program.

Spotkania, które poprowadzę lub w których wezmę udział:

22 sierpnia o godz. 17 – Scena na Piętrze Teatru Żydowskiego

W cyklu “Opowiedz mi swoją historię” porozmawiam z Myriam Anissimov Wilgowicz, biografką Romain’a Gary’ego.

Rozmowa poświęcona osobie i twórczości Romain’a Gary’ego (1914-1080), wybitnego francuskiego pisarza żydowskiego pochodzenia, urodzonego w Wilnie jako Roman Kacew, autora m.in. „Życia przed sobą” i wydanych właśnie w Polsce „Czarodziei”, dwukrotnego laureata nagrody Goncourtów, będzie okazją do poznania Myriam Anissimov Wilgowicz – osobowości francuskiego świata kultury, pisarki, dziennikarki, intelektualistki, pieśniarki i aktorki, w której fascynującą biografię wplotły się losy nie tylko Romain’a Gary’ego, ale też Patricka Modiano, Władysława Szpilmana, Leonarda Cohena i wielu innych kultowych twórców europejskich.
Myriam Anissimov Wilgowicz urodziła się w 1943 roku w obozie dla uchodźców w Szwajcarii, w rodzinie polskich Żydów. Nazwisko Anassimov, którego używa do dziś, znalazła w książce telefonicznej. O swoich korzeniach mówi: „Oboje moi rodzice urodzili się Polakami i ja też urodziłam się Polką. Zostaliśmy naturalizowani tuż po drugiej wojnie światowej. Kwestia mojego pochodzenia i tożsamości jest dla mnie najważniejsza, ponieważ moi krewni zostali zabici w obozach Treblinki i Chełmna”. Myriam Anissimov studiowała fotografię w Lyonie. Po studiach dołączyła do zespołu Théâtre du Cothurne, w 1966 roku przeniosła się do Paryża. Tam nagrała płytę (nagrodzoną Grand Prix du Disque Akademii Charles-Cros) z wierszami Albertiny Serrazin, nagrała też płytę z napisanym specjalnie dla niej tekstem Patricka Modiano. W 1982 roku wyszła za mąż za kompozytora Gerarda Wilgowicza.
Jako dziennikarka współpracowała z wieloma renomowanymi czasopismami, m.in. „Le Monde – Muzyka” (tam opublikowała m.in. obszerny wywiad z Władysławem Szpilmanem – który wydobył go z cienia dla Francuzów i przyczynił się do powstania „Pianisty” Romana Polańskiego), współtworzyła też dziennik „Actuel”. Współpracowała także z Fundacją Shoah Stevena Spielberga.
Od debiutu pisarskiego w 1973 roku wydała kilkanaście powieści. Ostatnio – „Jours nocturnes” („Nocne dni”), niepozbawioną sensacji powieść autobiograficzną, zawierającą barwny zapis jej młodości – portret epoki, która później stała się legendarna. Jest autorką biografii Primo Leviego i Wasilija Grossmana. Przede wszystkim jednak – biografką Romain’a Gary’ego, o którym napisała dwie książki „Romain Gary le caméléon” („Romain Gary – Kameleon”) i „Romain Gary l’enchanteur” („Romain Gary – Czarodziej”). Anissimov była wielokrotnie nagradzana. Jest kawalerem Orderu Sztuk i Literatury. Sama nazywa siebie „pisarką jidysz języka francuskiego”.

Spotkanie organizowane wspólnie z Instytutem Francuskim. Rozmowę tłumaczy Krzysztof Umiński.

*

23 sierpnia godz. 15 – Austriackie Forum Kultury, ul. Próżna 7/9 wernisaż wystawy Stowarzyszenia Dzieci Holocaustu “Moi żydowscy rodzice, moi polscy rodzice…”

godz. 16 – po wernisażu porozmawiam z bohaterami wystawy

Polacy, którzy zaopiekowali się ocalonymi z Holocaustu dziećmi, często stawali się ich rodzicami a prawdę na ogół trzymali w tajemnicy. Bohaterowie wystawy musieli zmierzyć się ze swoją historią i stworzyć tożsamość łączącą utraconą i zyskaną rodzinę.

*

27 sierpnia godz. 17 – Austriackie Forum Kultury, ul. Próżna 7/9

Rozmowa o Prof. Władysławie Bartoszewskim, do której zaprosiłem Ewę Beynar-Czeczott (córkę Pawła Jasienicy), Katarzynę Kolendę-Zaleską, Jacka Taylora, Mariana Turskiego oraz prof. Szewacha Weissa.

*

29 sierpnia godz. 12 Klub Mamele, Teatr Żydowski

Spotkanie z Sabiną Baral promujące jej książkę “Zapiski z wygnania” o emigracji 1968 roku, w którym weźmie udział również Gołda Tencer.

Ewa Lipska napisała o książce Baral, że to przejmujące opowiadanie – dokument z wydarzeń marcowych. – “Przypomnienie tych dramatycznych wydarzeń staje się równocześnie przestrogą dla przyszłych pokoleń przed wszelkimi rodzajami nienawiści, ksenofobią, antysemityzmem”.

(obowiązują wejściówki)

*

29 sierpnia godz. 17 w Austriackim Forum Kultury, ul. Próżna 7/9

spotkanie poświęcone mojej książce “Obecność. Rozmowy”, którego tematem jest życie, śmierć i pamięć. Wezmą w nim udział  Zuzanna Janin, Krystyna Morgenstern, Paula Sawicka, Joanna Sobolewska-Pyz. Rozmowę poprowadzi Paula Szewczyk, dziennikarka “Newsweeka”.

*

30 sierpnia godz. 11.30 Duża Scena Teatru Żydowskiego

spotkanie poświęcone książce “Krall” (wydawnictwa Dowody na Istnienie), w którym wezmą udział autorzy Hanna Krall, Wojciech Tochman i Mariusz Szczygieł.

Po raz pierwszy Hanna Krall mówi o sprawach, o jakich dotąd nie mówiła – o swoim dzieciństwie, swojej rodzinie, ludziach, którzy byli blisko. Prowadzi Wojciecha Tochmana pod adresy, jakie są dla niej ważne – na ul. Targową, gdzie mieszkała, do Otwocka, a także do redakcji “Polityki”. W drugiej części książki Mariusz Szczygieł zagląda do szuflady reporterki. “Każdy z przedmiotów, nawet świstek papieru, to dowód na istnienie”. Książka jest już chyba dostępna w księgarni Wrzenie Świata na ulicy Gałczyńskiego w Warszawie a za chwilę w księgarniach w całej Polsce.

(obowiązują wejściówki, rezerwacja w kasie teatru)

Zapraszam.